Marranere ή maranere ( ES. , Μαρράνος , Αραβικά. , محرم muharam-to-απαγορευμένο) [1] , ένας όρος με τον οποίο η Ισπανία και η Πορτογαλία χριστιανικού πληθυσμού ονομαζόταν Χριστιανισμός των Εβραίων και των απογόνων τους, ανεξάρτητα από το βαθμό μετατροπής ήταν εκούσια (14-15 Στα τέλη του ου αιώνα).
Η απόφαση Ferdinand ΙΙ της Αραγονίας και Isabella I (βασίλισσα της Καστίλης) βασιλικού ζεύγους από το 1492 στην εντολή όλων των Εβραίων της Ισπανίας διέταξε εντός τριών μηνών ή βαπτίστηκε, ή να εγκαταλείψουν τη χώρα . Οι περισσότεροι Εβραίοι έφυγαν ή ήταν η Πορτογαλία (όπου 30 χρόνια μετά, η ιστορία επαναλαμβάνεται) και, στη συνέχεια, προς τα βόρεια της Ευρώπης, ή την Ιταλία , την Οθωμανική αυτοκρατορία , της Βόρειας Αφρικής χώρες. Αλλά μερικοί από τους Εβραίους της Ισπανίας και, στη συνέχεια, την Πορτογαλία, την αγκάλιασε ο Χριστιανισμός. Το 1502 μια παρόμοια μοίρα ήταν αποκλειστικά για τους μουσουλμάνους (Moors), και σε λίγο περισσότερο από εκατό χρόνια αργότερα και morisknere , απόγονοι πρόσωπο kistoneutyun των Μαυριτανών.
Συχνά marranere και οι απόγονοί τους συνέχισαν να διατηρούν την πιστότητα προς τον Ιουδαϊσμό (πλήρως ή μερικώς). Εβραϊκή παράδοση θεωρεί ως το πιο σημαντικό marranerin anosim ( Εβρ. , אֲנוּסִים , κυριολεκτικά, stipvatsner) ομάδα Εβραίων που είχαν βίαια μετατροπή. Κρυφά εξάσκηση Ιουδαϊσμός marranere η ισπανική Ιερά Εξέταση ήταν τα κύρια στοιχεία της ποινικής δίωξης [2] , όπως morisknere.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων αιώνων, η Ισπανία και η Πορτογαλία από τη Νότια Αμερική και την Καραϊβική κατά τη διάρκεια του αποικισμού των νησιών, πολλές marraner εγκαταστάθηκαν εκεί. Κάποιοι από αυτούς προσχώρησαν στις Σεφαραδιτών Εβραίων που βρήκαν καταφύγιο στις ολλανδικές αποικίες. Αλλά marraneri Ισπανικός συγχωνεύθηκε με την κύρια μάζα του πληθυσμού.
Όπως το 2008, το Πανεπιστήμιο του Leeds γενετικής έρευνας, το 20% του ανδρικού πληθυσμού της Ισπανίας, είναι εβραϊκής καταγωγής, και 11 τοις εκατό είναι αραβικό και berberakan ρίζες [3] .
Μετά την εμφάνιση
Αυτό έχει πράγματι την περιφρονητική ψευδώνυμο αβέβαιης προέλευσης. Ισπανικά γεννηθεί. , Μαρράνος σημαίνει «γουρούνι». Αλλά υπάρχουν, ωστόσο, ο «μαρράνος» όρος άλλα σχόλια, Εβρ. , מראית עין ( έκτακτης ανάγκης mar’it , “Εμφάνιση”), αραμαϊκή , מר אנוס ( Mar αγράμματοι , “ανάγκασε”), Εβρ. , מומר ( ρία , “μετατροπή”), ένα ισπανικό «Άνω» κατάληξη, Αραβικά. , Mura’in ( «Ταρτούφος»).
Υποσημειώσεις
- Μέχρι Μετάβαση↑ μαρράνος // DE LA Lengua ESPAÑOLA Diccionario – Σεγούντα edición Vigésima. Βασιλική Ισπανική Ακαδημία
- Μέχρι Μετάβαση↑ Marraner άρθρο στο The εβραϊκή εγκυκλοπαίδεια
- Μέχρι Μετάβαση↑ «γενετικά πειράματα στην Ισπανία,” Nicholas Wade, New York Times, 12/05/2008 σελίδα, А12